czwartek, sierpnia 17, 2006
SPŁYWAMY BRDĄ.
Witamy wszystkich po krótkiej przerwie.
Przez ostatnie kilka dni wiele się u nas działo.
Piesek -moim zdaniem- rośnie , nie jest już taki spokojny , coraz bardziej się do nas przyzwyczaja itp itd.
Najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni był spływ ciekawą rzeką , jaką jest : BRDA
NIUTON oczywiście płynął z nami :)
Podróż na miejsce rozpoczęcia spływu minęła całkiem spokojnie.
Pies spał większośc trasy i tylko "nieliczne" koleiny na polskich drogach bardzo mu przeszkadzały , bo się budził :)
Mój nastrój nie był zbyt dobry , ponieważ im bliżej celu , tym bardziej padało :(
Agata też się złościła z powodu mojego.... "marudzenia"
Po ok 3 godzinach jazdy byliśmy na miejscu , czyli we wsi NOWA BRDA.
Razem z nami przyjechały kajaki , w których mieliśmy spędzic 4 dni naszego życia.
Szybki posiłek , "kawa z rana jak śmietana" , pakowanie rzeczy , przygotowanie posłania dla psa w kajaku i..... POPŁYNĘLI.
Pies szybko odnalazł się w nowej sytuacji- położył się i.... zasnął.
Spał i spał , a my machaliśmy wiosłami ile sił w rękach.
Początkowo było dośc spokojnie- rzeka leniwie płynęła , by już po chwili uraczyc nas pierwszą niespodzianką : wielkie przewrócone drzewo.
Nie było innego wyjścia , jak tylko położyc sie w kajaku ( najpierw Agata a potem ja) i odpychając się rękoma pomału przepłynąc pod zwaliskiem.
Jakies 100 m dalej poczułem swędzenie na obu nogach.
Spojrzałem i zobaczyłem krew. Z przejęcia podczas pierwszego "nurkowania"w kajaku troszkę się pohaczyłem.
Nie martwcie się jednak- będę żył.
Deszcz przestał padac , pojawiło się słońce.
Nastroje były coraz lepsze.
Przyszedł czas na pierwszą przerwę.
Udało nam się "zaparkowac" przy jakies polanie.
Przy brzegu rzeki były to raczej torfowiska , gdyż przy mocniejszych krokach było słychac i czuc jak cała ziemia drży.
Klimat na polanie był zaiste rejsowy... " koń , krowa , droga na Ostrołękę..."
Niuton pierwszy raz w życiu widział konie i.. tradycyjnie już "olał sprawę"
Najadł się , pobiegał , zrobił "co trzeba" ( my także) i dalej w drogę.
Płyniemy , płyniemy.
Pies został kapitanem kajaku i dumnie siedząc na przodzie (z Agatą) pokazywał gdzie musimy uważac na przeszkody itp.
"Kapitanowanie" szybko mu się znudziło i....... Z A S N Ą Ł znowu.
Brda przez jakiś czas stała się rzeką o wartkim nurcie : jesteśmy w rezerwacie "PRZYTOŃ"
Ten liczący 2,5 kilometra przełom jest najtrudniejszym a zarazem najpiękniejszym i najciekawszym odcinkiem rzeki pokonywanym tego dnia.
Jego przepłynięcie daje nam, mimo oczywistych trudów, mnóstwo przyjemności i satysfakcji. Mimo silnego "machania" wiosłami nie udało nam się na jednej przeszkodzie. Postawiło nas bokiem przy drzewie , a silny nurt zdecydowanie nie ułatwiał nam w odwróceniu "łajby"
Dzięki zgranej ekipie -czyli mojej żony , psa i mnie kajaczek się nie przewrócił i mogliśmy kontynuowac zabawę.
Jeszcze tylko parę mostów , zakrętów , kilometrów wiosłowania , jedno jeziorko ... i pole namiotowe gdzie nocujemy. Przy brzegu siedzi wędkarz i ... z "ryjem" na nas ( biedny Michał) - "nie widzicie spławika , ku....a" itp itd.Kultury nigdy za wiele - prawda? :)
To był dopiero wstęp do tego co nas czekało.
Rozbiliśmy namioty, zjedliśmy troszkę , umyliśmy się nawet :))
Otworzyliśmy sobie browarka - jednym słowem SIELANKA.
Potem do naszych namiotowych sąsiadów zjechali jacyś ludzie i zaczęła się imprezka przy brzegu.
My już siedzimy w namiotach , zasypiamy.
Imprezowicze zaczynają śpiewac , a raczej wykrzykiwac, różne ludowe przyśpiewki.Nie obyło się bez " HEJ SOKOŁY , MAJTECZKI W KROPECZKI" i innych chiciorów :)
To było jeszcze "ok" , ale zabawa w stylu " co masz pod spódnicą , co masz pod spodniami" była już ostrym przegięciem. Tak dużym , że nie chce mi się opisywac ;) Może kiedys Wam opowiemy? :)
Poniżej parę zdjęc z pierwszego pola namiotowego.
Niuton może spac zawsze i wszędzie....
.. uwielbia zarówno przed namiotem , jak i w środku :)
Kolejny dzień był najbardziej drastyczny dla całej załogi.
Spływ w 99% przez jeziora - przy nieustającej ulewie.
Pocieszające było to , że było ciepło i nie było wiatru.
Nie będę się rozpisywał na temat tego etapu - generalnie jeziora są nudne ( wyjątek: j.Charzykowskie we wtorek)
Dzięki szybkiej reakcji głównego "kierownika" imprezy - mojego teścia noc w mieście PRZECHLEWO była bardzo sympatyczna. SPALIŚMY w DOMKU!!
Muszę przyznac , że chatka była bardzo ładna , "obliczona" na 9 osób , nad super czystym jeziorem!!
W środku mieliśmy kominek , więc 90% ubrań wysuszyliśmy.
Ciepły prysznic , kiełbaska z grilla , zimne piwko , itp od razu poprawiły nam nastroje :))
Poniedziałek przywitał nas SŁOŃCEM na niebie!
Czyli : teraz może byc już tylko lepiej.
Płynęło się raczej spokojnie - tempem rekreacyjnym.
Mieliśmy do pokonania tylko ok. 13 km i to rzeką!! NIe było jezior :)
Niuton albo spał , albo jadł , ewentualnie "kapitanował" momentami ;)
Rzeka była spokojna , widoki były ciekawe - nie licząc tutaj trzcin , które stanowiły 80% widoków tego dnia :))
Nocowaliśmy w SĄPOLNIE.
Pole namiotowe było bardzo ładne - położone pomiędzy stawami hodowlanymi , tuż przy Brdzie. Właściciel podzielił pole na 2 części : pierwsza częśc ze stawami , a druga z placykiem przy samej rzece. My spaliśmy przy stawach.
Najwspanialsza była toaleta typu "drewniany toi-toi" :))
Gustowne drzwi , prawda?
Jak wszedłem za potrzebą to... cudem opuściłem to cudowne miejsce.
Zobaczyłem wieeeeeeeeeeeeeelką qpę ;) Sięgała prawie do drewnianej dechy :)
Poza tym "wynalazkiem" miejsce noclegu było naprawdę super!!
Było miejsce na rozwieszenie ubrań
Widoczki były całkiem ładne :)
Niutonowi było - jak zwykle- wszystko obojętne :)
Ognisko to ciekawa sprawa :)
Następnego dnia rano naszego psa pogryzł inny pies.... WILCZUR ( opss.. Owczarek Niemiecki) No , ale jeśli tak wielkiego psa przywiązuje się do -uwaga uwaga- NAMIOTU , to nie wiem czy właściciel nie był głupszy od zwierzaka?? :) Rana nie była na szczęście duża ni groźna a Niuton dzięki opatrunkowi stał się bardziej męski. Moja uwaga do właścicieli psów : pamiętajcie - to jest TYLKO ZWIERZĘ!! Nie można miec pewności , że nic mu nie "strzeli do łba".
Kaganiec nie jest może ozdobą psa , ale pozwala uniknąc niepotrzebych "atrakcji". Gdyby tamten wilczur miał takie "cudo" Niuton nie najadłby się strachu!
Niejako przy okazji tego zdarzenia ranna została Agata.
Biorąc wystraszonego Niutona na ręce w momencie zaatakowania przez wilczura , nasza psina ugryzła moją żonę w okolice ucha!
Ponieważ szczeniaczek ma drobne , ale ostre kiełki nie obyło się bez krwi.
Szybka reakcja ekipy ze spływu i już rana opatrzona
Nasz ostatni dzień spływu zapowiadał się spokojnie.
Tempo mieliśmy dobre , troszkę rzeki , i .... jeziora.
Już na pierwszym z nich ( j. Charzykowskie) była fala....
Nie nazwałbym jej "falunią"
To była fala przez duże "F" :)
Jeszcze nigdy nie miałem takiego "stresa" w kajaku :((
Kołysało na boki , niczym na morzu.... bleeee.
Jezioro jest całkiem duże , na plecach "kamizelka asekuracyjna" ( , która nie chroni przed utopieniem - serio).
Jak śpiewa Kazik " ... widoki na przyszłośc są raczej nieciekawe...."
Po ostrym machaniu wiosełkami udało nam się dobic do pola namiotowego we wsi MAŁE SWORNEGACIE.
Na tym polu skończylismy trasę dnia , czyli jakies 8 km za wcześnie.
Nikt nie chciał ryzykowac - przed nami były jeszcze 2 jeziora!!
Potem tylko musieliśmy odzyskac auto ze SWORNEGACI , dojazd do Małych.
PIZZA W SWORNE była znowu tak samo dobra jak podczas pierwszego pobytu w tej wsi :)
Przyszedł czas na rozbijanie namiotów.
Nasza trójka musiała wrócic do domu - reszta została!
Płynęliśmy w składzie: tata "Włodzik" , Agata , Magda , Emilka , Tomek , Michał , ja i oczywiście NIUTON :).
Więcej zdjęc ze spływu wkleję po powrocie Michała.
Niutonowi było - jak zwykle- wszystko obojętne :)
Ognisko to ciekawa sprawa :)
Następnego dnia rano naszego psa pogryzł inny pies.... WILCZUR ( opss.. Owczarek Niemiecki) No , ale jeśli tak wielkiego psa przywiązuje się do -uwaga uwaga- NAMIOTU , to nie wiem czy właściciel nie był głupszy od zwierzaka?? :) Rana nie była na szczęście duża ni groźna a Niuton dzięki opatrunkowi stał się bardziej męski. Moja uwaga do właścicieli psów : pamiętajcie - to jest TYLKO ZWIERZĘ!! Nie można miec pewności , że nic mu nie "strzeli do łba".
Kaganiec nie jest może ozdobą psa , ale pozwala uniknąc niepotrzebych "atrakcji". Gdyby tamten wilczur miał takie "cudo" Niuton nie najadłby się strachu!
Niejako przy okazji tego zdarzenia ranna została Agata.
Biorąc wystraszonego Niutona na ręce w momencie zaatakowania przez wilczura , nasza psina ugryzła moją żonę w okolice ucha!
Ponieważ szczeniaczek ma drobne , ale ostre kiełki nie obyło się bez krwi.
Szybka reakcja ekipy ze spływu i już rana opatrzona
Pierwsza rana
Nasz ostatni dzień spływu zapowiadał się spokojnie.
Tempo mieliśmy dobre , troszkę rzeki , i .... jeziora.
Już na pierwszym z nich ( j. Charzykowskie) była fala....
Nie nazwałbym jej "falunią"
To była fala przez duże "F" :)
Jeszcze nigdy nie miałem takiego "stresa" w kajaku :((
Kołysało na boki , niczym na morzu.... bleeee.
Jezioro jest całkiem duże , na plecach "kamizelka asekuracyjna" ( , która nie chroni przed utopieniem - serio).
Jak śpiewa Kazik " ... widoki na przyszłośc są raczej nieciekawe...."
Po ostrym machaniu wiosełkami udało nam się dobic do pola namiotowego we wsi MAŁE SWORNEGACIE.
Na tym polu skończylismy trasę dnia , czyli jakies 8 km za wcześnie.
Nikt nie chciał ryzykowac - przed nami były jeszcze 2 jeziora!!
Potem tylko musieliśmy odzyskac auto ze SWORNEGACI , dojazd do Małych.
PIZZA W SWORNE była znowu tak samo dobra jak podczas pierwszego pobytu w tej wsi :)
Przyszedł czas na rozbijanie namiotów.
Nasza trójka musiała wrócic do domu - reszta została!
Płynęliśmy w składzie: tata "Włodzik" , Agata , Magda , Emilka , Tomek , Michał , ja i oczywiście NIUTON :).
Więcej zdjęc ze spływu wkleję po powrocie Michała.
# posted by Unknown @ 19:42 
Comments:
<< Home
No dzielny ten Niutek! A tak w ogole, to rozmawialam z naszym ulubionym weterynarzem, ktory powiedzial, ze nie ma zadnych watpliwosci, ze wilczur (ups! owczarek niemiecki)musi miec powarzna chorobe psychiczna, skoro atakuje szczeniaki. pretensje - do wlasciciela.
caluje Was wszystkich, zwlaszcza Niutka w nos!
caluje Was wszystkich, zwlaszcza Niutka w nos!
super historia! niuton mial tyle wrazen, ze teraz chyba nie latwo bedzie go czyms zainteresowac ;).
[bonus: znalazlem newtona na google maps - w massachusetts!!! =) ]
Prześlij komentarz
[bonus: znalazlem newtona na google maps - w massachusetts!!! =) ]
<< Home
